1- Παραδίδουμε το νεογέννητο στη μητέρα αμέσως μετά τον τοκετό. Επαφή, δέρμα με δέρμα, μεταξύ μητέρας-βρέφους αμέσως μετά τον τοκετό σχετίζεται με αύξηση στη συχνότητα-διάρκεια του θηλασμού.
2- Η συνεχής παρουσία κατά τη διάρκεια του τοκετού μίας μαίας-βοηθού μητρότητας η οποία είναι εκπαιδευμένη να προσφέρει στήριξη και ενθάρρυνση, έχει ως αποτέλεσμα γρηγορότερο τοκετό, λιγότερες μαιευτικές επιπλοκές και μειωμένη παραμονή στο μαιευτήριο μετά τον τοκετό.
3- Η αυξημένη σωματική επαφή κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών συσχετίζεται με αυξημένη αλληλεπίδραση μητέρας-νεογνού και αύξηση της διάρκειας του θηλασμού.
4- Αμέσως μετά τον τοκετό το νεογνό είναι ζωηρό και θηλάζει αμέσως ΑΝ του δοθεί η ευκαιρία. Η αρχική περίοδος ζωντάνιας μπορεί να τροποποιηθεί δυσμενώς από αναλγητικά ή αναισθητικά που πήρε η μητέρα. Το παράθυρο ζωντάνιας των πρώτων 2 ωρών χάνεται από αναίτιες καθυστερήσεις στο μαιευτήριο (παραμονή σε θερμοκοιτίδα, θάλαμος βρεφών).
5- Το νεογέννητο είναι μυωπικό με εστιακή απόσταση τα 20 εκατοστά, όσο η απόσταση στήθος-πρόσωπο και έχει οπτική προτίμηση για πρόσωπα. Η ακοή είναι καλά αναπτυγμένη και τα βρέφη στρέφονται κατά προτίμηση προς γυναικεία φωνή. Όταν η μαμά κοιτάζει το νεογέννητο η ματιά είναι πιθανό να ανταποδοθεί.
6- Η αρχική περίοδος κοινωνικής αλληλεπίδρασης διαρκεί 1-2 ώρες και ακολουθείται από περίοδο υπνηλίας διάρκειας 2-3 ημερών. Κατά την παραμονή στο μαιευτήριο σύντομες περίοδοι διέγερσης εναλλάσσονται με ύπνο.
7- Συστήνεται η τοποθέτηση του νεογνού στο δωμάτιο της μητέρας (rooming in) και ΌΧΙ σε κεντρικό θάλαμο βρεφών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου