ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ

Benefits of breastfeeding for mother and baby

Τα οφέλη του μητρικού θηλασμού για τη μητέρα και το μωρό, με την πρόοδο της ηλικίας του παιδιού !

Δείτε τη διάρκεια του θηλασμού με έναν θετικό τρόπο εφόσον το θέλετε ή αλλιώς, μη βάζετε όρια στον εαυτό σας όσον αφορά τη διάρκεια εφόσον δεν τα θέλετε !

Πολλές είναι οι μητέρες που ενώ μεγαλώνουν το βρέφος θηλάζοντας με πολύ επιτυχημένο τρόπο, μας ρωτάνε για αποθηλασμό, λόγω της επικείμενης επιστροφής στη δουλειά.

Άλλες μας μεταφέρουν την αντίληψη που υπάρχει στο περιβάλλον τους, ότι ο θηλασμός είναι γενικά για τους πρώτους 12 μήνες της ζωής.

Απενοχοποιήστε τη διάρκεια του θηλασμού από τη στιγμή που είναι κάτι που σας γεμίζει, σας συνδέει συναισθηματικά με το παιδί και σας κάνει να νιώθετε καλά.

Τα περισσότερα παιδάκια αν τα αφήσετε να επιλέξουν μόνα τους θα αποθηλάσουν με ένα φυσικό τρόπο μεταξύ δεύτερου και τρίτου χρόνου ζωής. Άλλα νωρίτερα, άλλα αργότερα.

Όσο για την επιστροφή στη δουλειά υπάρχουν λύσεις με τράπεζα μητρικού γάλακτος και αντλήσεις στο χώρο εργασίας. Είναι κάτι που θα διεκδικήσετε για τον εαυτό σας και το παιδί.

Στην τελική η επιλογή είναι δική σας !

Δουλγέρης Κυριάκος, Παιδίατρος

Βρείτε μας στο facebook : https://www.facebook.com/doulgeriskyriakos/

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΟΥΣ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑΣ

Familial Hypercholesterolemia (FH) in Childhood

ΠΟΤΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Η Αρτηριοσκλήρυνση είναι το συχνότερο αίτιο νοσηρότητας στο δυτικό κόσμο, οι δε αθηρωματικές βλάβες των αγγείων αρχίζουν ήδη από την παιδική ηλικία. Οι βλάβες αυτές αφορούν συχνότερα τα στεφανιαία αγγεία αλλά και την αορτή, τα αγγεία του εγκεφάλου, τα αγγεία των κάτω άκρων και τις καρωτίδες. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό οι τιμές της χοληστερόλης των παιδιών να βρίσκονται εντός των φυσιολογικών ορίων.

Τα βασικά λιπίδια του πλάσματος είναι η Χοληστερόλη και τα Τριγλυκερίδια. Επειδή τα λιπίδια είναι αδιάλυτα στο πλάσμα, μεταφέρονται εντός των αγγείων ενωμένα με πρωτεΐνες, τις λιποπρωτείνες.

Η LDL λιποπρωτείνη (low density lipoprotein), γνωστή και ως «κακή χοληστερίνη», προκαλεί αθηρωματικές πλάκες  στα αγγεία γιατί λόγω μεγέθους μπορεί να εισέλθει και να παραμείνει στο αγγειακό τοίχωμα. H HDL λιποπρωτείνη (high density lipoprotein), γνωστή και ως «καλή χοληστερίνη», είναι αντιαθηρογόνος, γιατί επιτελεί ανάστροφη μεταφορά χοληστερόλης από τα αγγεία προς το ήπαρ όπου αυτή μεταβολίζεται.

Οι πρωτοπαθείς δυσλιπιδαιμίες των παιδιών είναι γενετικά νοσήματα που προκαλούν αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου ήδη από την παιδική ηλικία. Η βαρύτητά με την οποία εκδηλώνονται εξαρτάται εκτός από τα γονίδια και από την διατροφή και τη φυσική δραστηριότητα του παιδιού. Από αυτές η πολυγονιδιακή υπερχοληστερολαιμία είναι η συχνότερη (1 στα 100 παιδιά).

Η ετερόζυγη οικογενής υπερχοληστερολαιμία είναι μία συχνή κληρονομική νόσος (1 στα 500 παιδιά) και κληρονομείται με τον αυτοσωματικό επικρατούντα τρόπο. Τα συνήθη επίπεδα LDL στη νόσο αυτή είναι >200 mg/dl και της ολικής χοληστερόλης >300 mg/dl. Οι ασθενείς έχουν τυπικά φυσιολογικά τριγλυκερίδια και HDL.

Αν ένας από τους δύο γονείς πάσχει από Οικογενή Υπερχοληστερολαιμία υπάρχει 50% πιθανότητα το κάθε παιδί να την κληρονομήσει. Οι γονείς που πάσχουν θα πρέπει να προγραμματίζουν έγκαιρα τον έλεγχο των παιδιών.

Τα άτομα με ετερόζυγη οικογενή υπερχοληστερολαιμία βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν πρώιμα στη ζωή τους καρδιακά ή εγκεφαλικά επεισόδια. Οι άνδρες χωρίς θεραπεία έχουν 50% πιθανότητα να εμφανίσουν καρδιακό επεισόδιο έως την ηλικία των 50 ετών, ενώ αντίστοιχα οι γυναίκες έως την ηλικία των 60 ετών.

Σύμφωνα με τις τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες για τη διάγνωση των δυσλιπιδαιμιών στα παιδιά συστήνεται :

·        Καθολικός έλεγχος όλων των παιδιών με εξετάσεις αίματος για χοληστερίνη στην ηλικία των 9-11 ετών και επανέλεγχος στην ηλικία 17-21 ετών.

·        Έλεγχος με πλήρες λιπιδαιμικό προφίλ στην ηλικία των 2 ετών σε παιδιά με θετικό οικογενειακό ιστορικό δυσλιπιδαιμίας ή πρώιμης στεφανιαίας νόσου ή σε παιδιά με άλλους παράγοντες ή καταστάσεις κινδύνου.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 2 ΕΤΩΝ

Αν υπάρχει Θετικό Οικογενειακό Ιστορικό : Εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα, στεφανιαία νόσος σε βιολογικό γονέα, παππού, γιαγιά, θείο ή θεία <55 ετών για άνδρες ή < 65 ετών για γυναίκες. Βιολογικοί γονείς με ολική χοληστερόλη > 240 mg/dl ή με γνωστή δυσλιπιδαιμία.

Αν υπάρχουν στο παιδί παράγοντες κινδύνου όπως: Υπέρταση που χρήζει φαρμακευτικής αγωγής (ΑΠ≥99η ΕΘ + 5 mmHg), ΔΜΣ (BMI) ≥97η ΕΘ, HDL-C < 40 mg/dl

Αν συνυπάρχουν άλλες καταστάσεις κινδύνου : Ομόζυγη οικογενής υπερχοληστερολαιμία, Σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι και ΙΙ, Χρόνια νεφρική νόσος, Νόσος Kawasaki με στεφανιαία ανευρύσματα, Ετερόζυγη οικογενής υπερχοληστερολαιμία, Χρόνιες φλεγμονώδεις νόσοι (ΣΕΛ, Νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα).

Έλεγχος λιπιδίων πρέπει να γίνεται σε όλα τα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά ανεξάρτητα από το οικογενειακό ιστορικό ή την ύπαρξη παραγόντων κινδύνου. Τα παιδιά αυτά πρέπει να ελέγχονται και για άλλα σημεία μεταβολικού συνδρόμου.

Το σημαντικότερο μέτρο για την αντιμετώπιση της αυξημένης χοληστερίνης στα παιδιά είναι η σωστή διαιτητική αγωγή (σε συνεργασία με διαιτολόγο) και η άθληση. Για τις ηλικίες άνω των 12 ετών, αν μετά από τουλάχιστον 12 μήνες προσπάθειας με διαιτολόγιο και άσκηση η LDL παραμένει σε παθολογικά επίπεδα (LDL >160 - 190 mg /dl με θετικό οικογενειακό ιστορικό) χορηγείται φαρμακευτική αγωγή.

Δουλγέρης Κυριάκος,  Παιδίατρος

Βρείτε μας στο facebook : https://www.facebook.com/doulgeriskyriakos/

ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας)

ADHD  (Attention-Deficit Hyperactivity Disorder)

Το σύνδρομο Υπερκινητικότητας και Διάσπασης της Προσοχής αναφέρεται σε παιδιά που αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες με την διατήρηση της προσοχής τους σε μία δραστηριότητα ενώ  παράλληλα μπορεί να εμφανίζουν σωματική υπερδραστηριότητα.

Ειδικότερα τα παιδιά με διάσπαση προσοχής χαρακτηρίζονται από απροσεξία, αδεξιότητα και δυσκολίες στην αφοσίωση στις σχολικές υποχρεώσεις. Επίσης παρουσιάζουν δυσκολία στη συμμόρφωση στο πλαίσιο των κανόνων που τους θέτει η οικογένεια και το σχολείο.

Η ΔΕΠ-Υ συχνά σχετίζεται με αρνητικές επιδόσεις στο σχολείο και μαθησιακές δυσκολίες. Το παιδί κατά την έναρξη του σχολείου ή την προσχολική περίοδο μπορεί να κατέχει ένα καλό επίπεδο γνωστικών ικανοτήτων, αλλά η ελλειμματική προσοχή και η υπερκινητικότητα, το εμποδίζει από την απόκτηση νέων γνώσεων και προδιαθέτει σε χαμηλές σχολικές επιδόσεις.

Η κατάσταση αυτή είναι συχνότερη στα αγόρια και φαίνεται ότι οι γενετικοί παράγοντες παίζουν μεγάλο ρόλο. Η ADHD είναι κυρίως οικογενής νόσος.

Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή για να αποφύγουμε την εσφαλμένη υπερδιάγνωση του συνδρόμου. Παρόλο που πολλά παιδιά, ιδίως αγόρια, μπορούν να χαρακτηριστούν υπερκινητικά ή να δυσκολεύονται να καθίσουν φρόνιμα ή να συγκεντρωθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, η πραγματική κλινική εικόνα απαιτεί έναν συγκεκριμένο αριθμό συνυπαρχόντων δυσκολιών. Τα συμπτώματα αυτά πρέπει να είναι παρόντα για τουλάχιστον 6 μήνες, και συνήθως ξεκινούν στην προσχολική ηλικία.

Συχνά μπορεί να υπάρξει πρόβλημα διαφορικής διάγνωσης με καταστάσεις όπως η επιθετική συμπεριφορά ή οι μεμονωμένες μαθησιακές δυσκολίες ή δυσκολίες συμπεριφοράς, οι οποίες είναι μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης. Γι' αυτό είναι σημαντικό τα παιδιά να αξιολογηθούν σωστά και, εφόσον είναι αναγκαίο, να αντιμετωπιστούν βάσει των σύγχρονων κλινικών οδηγιών.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ (ADHD)

Τα παρακάτω κριτήρια θα πρέπει να παρατηρούνται για χρονική περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών:

1. Συχνά κουνάει ανυπόμονα τα χέρια και τα πόδια του και στριφογυρίζει στο κάθισμα.

2. Δυσκολεύεται να μείνει ακίνητος στην καρέκλα.

3. Διασπάται εύκολα από εξωτερικά ερεθίσματα.

4. Δυσκολεύεται να παραμείνει στη σειρά του σε ομαδικά παιχνίδια.

5. Συχνά δίνει απάντηση πριν προλάβει να ακούσει όλη την ερώτηση (προπετής).

6. Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες (εντολές) και αυτό δεν οφείλεται σε ανυπακοή ή έλλειψη κατανόησης.

7. Δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσοχή του σε συγκεκριμένη δραστηριότητα ή σε παιχνίδια.

8. Συχνά αφήνει ατέλειωτη μια δραστηριότητα για να ασχοληθεί με κάτι άλλο.

9. Δυσκολεύεται να παίζει ήσυχα.

10. Συχνά μιλάει ασταμάτητα.

11. Συχνά διακόπτει ή διασπά τους άλλους (τους χαλάει τα παιχνίδια).

12. Συχνά δεν παρακολουθεί αυτό που του λένε (που ακούει).

13. Συχνά χάνει τα πράγματά του (σχολικά είδη ή παιχνίδια).

14. Συχνά εμπλέκεται σε επικίνδυνες δραστηριότητες χωρίς να μπορεί να υπολογίσει τις συνέπειες τους (όχι με σκοπό να φοβίσει τους γονείς του) π.χ. περνά το δρόμο χωρίς να κοιτάζει.

Ο γονιός ή ο δάσκαλος με τη βοήθεια του παιδιάτρου μπορούν να επιβεβαιώσουν την παρουσία των διαγνωστικών κριτηρίων. 

Μια πιο λεπτομερής αξιολόγηση των γνωστικών ικανοτήτων και του βαθμού συγκέντρωσης του παιδιού, μπορεί να γίνει σε επίπεδο σχολείου από σχολικό ψυχολόγο με την χρήση ειδικών ψυχομετρικών τεστ. Η τελική τεκμηρίωση της διάγνωσης της ADHD γίνεται  από παιδοψυχίατρο, λαμβανομένων υπ' όψιν των πορισμάτων των δασκάλων και των σχολικών ψυχολόγων και την άποψη των γονιών και του παιδιάτρου.

Από εκεί και πέρα θα πρέπει να τεθεί ένα κοινό πλάνο χειρισμού από όλους τους εμπλεκόμενους. Ένα σταθερό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, προσαρμοσμένο στις ικανότητες του παιδιού, είναι ένα ικανοποιητικό πρώτο βήμα. Το αν θα χρειαστεί παιδονευρολογική εξέταση θα εξαρτηθεί από την παρουσία νευρολογικών σημείων ή άλλων συνοδών αναπτυξιακών διαταραχών (τα οποία σημειωτέον δεν αποτελούν χαρακτηριστικό της ADHD). Ο χειρισμός των παιδιών με ADHD περιλαμβάνει εκπαιδευτικές θεραπείες και θεραπείες συμπεριφοράς (εργοθεραπεία ).

Δουλγέρης Κυριάκος,  Παιδίατρος

Βρείτε μας στο facebook : https://www.facebook.com/doulgeriskyriakos/