Παρασκευή 8 Αυγούστου 2025

ΣΥΝΗΘΗ ΣΤΟΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !

 



Ένας σημαντικός αριθμός νοσημάτων, προσβάλλουν τον βλεννογόνο του στόματος και τα οστά των γνάθων και εκδηλώνονται στην παιδική ηλικία. Αυτά μπορεί να είναι τοπικής ή συστηματικής αιτιολογίας.

Με βάση τα αίτια που τα προκαλούν τα διακρίνουμε σε: 1) Λοιμώξεις μη Οδοντικής Αιτιολογίας 2) Τραύματα 3) Αυτοάνοσα Νοσήματα 4) Αναπτυξιακές Διαταραχές 5) Μεταβολικά Νοσήματα και 6) Όγκους

Στο σημερινό μας άρθρο θα αναλύσουμε τις συχνότερες λοιμώξεις του στόματος (μη οδοντικής αιτιολογίας) ενώ από τα προβλήματα ανοσολογικής αιτιολογίας θα αναλύσουμε τις άφθες.

ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ

1. ΕΡΠΗΤΙΚΗ ΟΥΛΟΣΤΟΜΑΤΙΤΙΔΑ

Η πιο συχνή λοίμωξη στην καθημερινή πράξη είναι η λοίμωξη από επιχείλιο έρπητα (ιός απλού έρπητα). Στα μικρά παιδιά όμως (κάτω των 5 ετών), συνήθως δεν περιορίζεται στα χείλη και εξαπλώνεται σε όλο το βλεννογόνο του στόματος. Προκαλεί τότε την θορυβώδη εικόνα της ερπητικής ουλοστοματίτιδας.

Κλινικά αναγνωρίζουμε στο βλεννογόνο των χειλέων και των ούλων, επώδυνες φυσαλίδες που ρήγνυνται και δημιουργούν αβαθή έλκη. Οι φυσαλίδες αυτές συρρέουν και το χαρακτηριστικό εύρημα για να βάλουμε τη διάγνωση είναι ότι πρέπει να τις δούμε και στα ούλα, τα οποία μπορεί να αιμορραγούν.

Είναι πολύ σημαντικό σε όλη τη διάρκεια του ενανθήματος να υποστηρίζουμε το παιδί με υγρά και μαλακά και δροσερά φαγητά (πχ γιαούρτι) γιατί πολλά παιδιά επειδή είναι επώδυνο αρνούνται τη λήψη τροφής και υγρών. Σε αυτή τη φάση τα αναλγητικά και τα στοματικά gel μπορεί να φανούν χρήσιμα.

Η όλη κατάσταση κάνει τον κύκλο της και υποχωρεί από μόνη της εντός το πολύ 7 ημερών και μπορεί να συνυπάρχει πυρετός και αδιαθεσία.

2. ΝΟΣΟΣ ΧΕΡΙΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ΣΤΟΜΑΤΟΣ

Η νόσος προκαλείται συχνότερα από τον Ιό Coxsackie και οι στοιχειώδεις βλάβες είναι φυσαλίδες που εμφανίζονται στο στόμα, στις παλάμες και τα πέλματα.

Στην περιοχή του στόματος είναι πιο διάσπαρτες από ότι στην ερπητική ουλοστοματίτιδα, δεν εμφανίζονται στα ούλα ενώ τις βλέπουμε και στο βάθος του στόματος στη μαλθακή υπερώα (μαλακό μέρος του ουρανίσκου). Χαρακτηριστικό είναι και η εμφάνιση φυσαλίδων σαν «δορυφόροι» στο δέρμα γύρω από τα χείλη. Η διάρκεια της νόσου είναι 10-14 μέρες και συνήθως συνυπάρχει πυρετός.

3. ΜΥΚΗΤΙΑΣΗ

Η μυκητίαση του στόματος είναι εξαιρετικά σπάνια και συνήθως αφορά παιδάκια με υποκείμενα νοσήματα που προκαλούν ανοσοκαταστολή. Είναι συχνή μόνο στα νεογέννητα.

Υπάρχουν όμως παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση μυκήτων στο στόμα σε γενικά υγιή παιδιά. Το βλέπουμε σε παιδιά με στοματική αναπνοή (γιατί η ξηροστομία προκαλεί την ανάπτυξη candida), σε παιδιά που κάνουν χρήση εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών ή μετά από λήψη αντιβίωσης.

Οι βλάβες αποτελούνται από λευκές, πολύ λεπτές πλάκες οι οποίες πολύ εύκολα (με μία γάζα) μπορούν να αφαιρεθούν αφήνοντας ένας ερυθρό βλεννογόνο.

ΒΛΑΒΕΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΙΤΙΑΣ

1. ΆΦΘΕΣ

Διακρίνουμε τις κοινές άφθες με τις οποίες λίγο ή πολύ είμαστε εξοικειωμένοι όλοι, ενώ επίσης υπάρχουν οι μεγάλες άφθες (άνω του 1 εκατοστού, σπάνιες στα παιδιά) και τα ερπητόμορφα έλκη. Για να τις ξεχωρίσουμε από τον έρπη θυμόμαστε ότι οι άφθες δεν βγαίνουν ποτέ στα ούλα και στον ουρανίσκο (σκληρή υπερώα).

Οι άφθες μας ενδιαφέρουν γιατί μπορεί σπάνια να είναι εύρημα μίας υποκείμενης συστηματικής νόσου. Όταν ο γονιός αναφέρει ότι το παιδί βγάζει συχνά άφθες θα πρέπει να διερευνήσουμε αν αυτό είναι τυχαίο γεγονός ή συνδέεται με κάτι πιο σοβαρό.

Ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και οι αιματολογικές εξετάσεις θα μας δώσουν τις απαντήσεις που θέλουμε.

Οι ερωτήσεις που θα κάνουμε στο γονιό για το ιστορικό είναι : 1) αν οι άφθες υποτροπιάζουν 2) αν οι υποτροπές έχουν περιοδικότητα 3) πόσες άφθες βγάζει τη φορά 4) τι διάρκεια έχουν και 5) αν υπάρχει πλήρης ύφεση των βλαβών ανάμεσα στα επεισόδια.

Περαιτέρω διερεύνηση χρήζει το παιδί που εμφανίζει άφθες πάνω από 3-4 φορές το χρόνο, με πάνω από 3 άφθες σε κάθε επεισόδιο και με διάρκεια του επεισοδίου πάνω από 10 μέρες. Επίσης αν δεν υπάρχει πλήρης ύφεση των βλαβών ανάμεσα στα επεισόδια των αφθών.

Στο μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών που παρουσιάζουν άφθες δεν θα βρούμε από τον έλεγχο κάποιο υποκείμενο νόσημα. Θεωρούνται καλοήθεις ιδιοπαθούς αιτιολογίας.

Συστηματικές νόσοι που μπορεί να συνδέονται με υποτροπιάζουσα και αφθώδη στοματίτιδα (τις οποίες οφείλουμε να αποκλείσουμε) είναι : 1) Σύνδρομο pfapa, 2) αιματολογικές παθήσεις (αναιμία, ουδετεροπενία, λευχαιμία) 3) έλλειψη σιδήρου, Β12, φυλικού οξέος 4) κοιλιοκάκη, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (όπως νόσος του Crohn) 5) νόσος Αδαμαντιάδη-Behcet.

- Λίγα λόγια για το σύνδρομο pfapa

Το σύνδρομο pfapa εμφανίζεται αποκλειστικά στα παιδιά, κυρίως σε αυτά προσχολικής ηλικίας (1-5 ετών). Υπάρχει περιοδικότητα στην κλινική σημειολογία όπου περίπου μία φορά το μήνα το παιδί κάνει υψηλό πυρετό, βγάζει άφθες και μπορεί να έχει φαρυγγίτιδα και τραχηλική λεμφαδενίτιδα. Το σύνδρομο αυτό καθώς μεγαλώνει το παιδί αυτοπεριορίζεται και η θεραπεία στη φάση των επεισοδίων είναι ανακουφιστική.

Τέλος θα πρέπει να τονίσουμε ότι στη μεγάλη πλειοψηφία οι άφθες είναι ιδιοπαθούς αιτιολογίας και δεν ανευρίσκουμε κάτι παθολογικό από τον έλεγχο. Οι γονείς συχνά αναφέρουν ότι και οι ίδιοι βγάζουν άφθες ή ότι ως παιδιά έβγαζαν και οι ίδιοι άφθες. Σε κάθε περίπτωση, επί επιμονής των συμπτωμάτων, το παιδί μπορεί να ελεγχθεί εκ νέου στο μέλλον.


ΔΟΥΛΓΕΡΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ
Βρείτε μας στο facebook

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2025

ΑΠΛΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΜΗΤΡΙΚΟΥ ΘΗΛΑΣΜΟΥ !!


 

Ο μητρικός θηλασμός μπορεί να εξελιχτεί σε ένα υπέροχο ταξίδι, αρκεί κάποια πράγματα να γίνουν σωστά από την αρχή ! Όπως συχνά λέγεται, το βασικότερο είναι η προετοιμασία της μητέρας. Εδώ κάποια χρήσιμα tips !

1) Επαφή δέρμα με δέρμα αμέσως μετά τον τοκετό !

Ζητήστε να έχετε το μωρό σας επάνω σας αμέσως μετά τον τοκετό και να σας δοθεί ο χρόνος για τον πρώτο θηλασμό, την πρώτη ώρα από τη γέννησή του. Να θυμάστε ότι υπάρχουν μόνο συγκεκριμένοι ιατρικοί λόγοι για να αναβληθεί αυτό, τους οποίους οι υπεύθυνοι των μαιευτηρίων οφείλουν να σας εξηγήσουν.

2) Ζητήστε rooming-in, δηλαδή να έχετε το μωρό μαζί σας όλο το 24ωρο στο μαιευτήριο. Θα μάθετε από την πρώτη μέρα να διαχειρίζεστε τις ανάγκες του παιδιού και κυρίως να παρακολουθείτε και να θηλάζετε με βάση τα σημάδια της πείνας.

3) Θηλασμός

Συχνοί θηλασμοί από την πρώτη ημέρα της ζωής. Θηλάζουμε το μωρό με βάση τα σημάδια πείνας (όπως φαίνονται στην εικόνα), χωρίς χρονικούς περιορισμούς.

Τις πρώτες μέρες, καθώς η ποσότητα από το πρωτόγαλα είναι μικρή, καλό είναι να γίνονται συχνές εναλλαγές στους μαστούς ώστε να ενεργοποιηθούν και τα δύο στήθη.

Έως ότου το βρέφος ανακτήσει το βάρος γέννησης (10-15η ημέρα) δεν αφήνουμε το βρέφος να κοιμηθεί πάνω από 3 ώρες συνεχόμενα (το βάζουμε να θηλάσει 3 ώρες από την έναρξη του προηγούμενου θηλασμού).

Δεν προσφέρουμε πιπίλα ή μπιμπερό για τον κίνδυνο της σύγχυσης της θηλής ενώ σε περίπτωση ανάγκης για χορήγηση συμπληρώματος υπάρχουν και εναλλακτικοί τρόποι σίτισης.

4) Πρόσληψη βάρους

Τις πρώτες 3 μέρες το νεογέννητο χάνει το 10% του βάρους γέννησης. Το ανακτά φυσιολογικά από τη 10 έως τη 15η μέρα ζωής.

5) Πάνες

Μπορούμε να παρακολουθούμε εμμέσως την σίτιση και ενυδάτωση του νεογέννητου μέσω της διούρησης και των κενώσεων.

Ισχύουν γενικά τα εξής :
Περιμένουμε 1 πάνα με ούρα την 1η μέρα ζωής, 2 τη 2η, 3 την 3η. Από την 4η ημέρα περιμένουμε τουλάχιστον 3-4 πάνες με κακά την ημέρα και 6-8 με ούρα. Περισσότερες πάνες είναι φυσιολογικές.

6) Στήθος

Η πορεία που ακολουθεί η παραγωγή του γάλακτος σε γενικές γραμμές είναι η ακόλουθη:

Τις 3 πρώτες μέρες το στήθος βγάζει ένα σχεδόν ημιδιάφανο γάλα που λέγεται πρωτόγαλα. Η ποσότητα του είναι μικρή (μπορεί και να μην το βλέπουμε). Η σύνθεση του όμως είναι «ενισχυμένη» και καλύπτει πλήρως τις ανάγκες του βρέφους τις πρώτες μέρες της ζωής.

3ο-4ο 24ωρο: Η παραγωγή του γάλακτος αυξάνεται κατακόρυφα μέσω της δράσης της προλακτίνης. Η μητέρα το αντιλαμβάνεται καθώς «κατεβαίνει» το γάλα και το στήθος μπορεί να πρηστεί. Για να περιοριστούν τα συμπτώματα, οι συχνοί θηλασμοί και η επαφή με το μωρό είναι το κλειδί για να επέλθει η ισορροπία ανάμεσα στην παραγωγή και την ζήτηση. Κρύες κομπρέσες και άμελξη με το χέρι για να μαλακώσει το στήθος είναι γνωστοί μέθοδοι ανακούφισης. Αν το στήθος είναι υπερβολικά πετρωμένο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και θήλαστρο.

7) Γενικά για το θηλασμό τους πρώτους μήνες της ζωής !

Ακολουθούμε πάντα τα σημάδια της πείνας του μωρού, θηλάζουμε κατά απαίτηση του, χωρίς χρονικούς περιορισμούς στη διάρκεια και τη συχνότητα.

Αποφεύγουμε τη χρήση πιπίλας τουλάχιστον για τον 1ο μήνα της ζωής (κίνδυνος σύγχυσης θηλής, απώλεια θηλασμών λόγω πιπίλας).

Με την εδραίωση του θηλασμού (κοντά στους 2 μήνες) το στήθος προσαρμόζεται, είναι πιο μαλακό και δεν παρατηρούνται συχνά πρηξίματα. Άρα όταν έχει εγκατασταθεί ο θηλασμός το στήθος δεν χρειάζεται να φαίνεται ή να είναι βαρύ για να έχει γάλα.

Ελέγχουμε εμμέσως την ενυδάτωση του μωρού με τις βρεγμένες πάνες. Τουλάχιστον 6-8 πάνες με ούρα καθημερινά και 3-4 πάνες με κακά για τον πρώτο μήνα. Καθώς το βρέφος μεγαλώνει και ειδικά αν έχουμε πολύ ζεστές μέρες το καλοκαίρι μπορεί να έχει και λιγότερες/πιο ελαφριές πάνες.

Είναι επίσης φυσιολογικό από τον δεύτερο μήνα ζωής το αποκλειστικά θηλάζον βρέφος να μην κάνει καθημερινά κακά. Τα αποκλειστικά θηλάζοντα βρέφη μπορεί να κάνουν κακά ακόμα και μία φορά κάθε 7 μέρες. Τα κακά είναι πρασινοκίτρινα με σποράκια.

Αν παρατηρήσετε αλλαγή στη σύσταση, υφή, χρώμα, βλέννες ή αίμα επικοινωνήστε με τον παιδίατρο σας.

Όσο το μωρό σας έχει άμεση και ανεμπόδιστη πρόσβαση στο στήθος, η γαλουχία διατηρείται και προσαρμόζεται στις ανάγκες του μωρού σας. Αλήθεια οι περιπτώσεις όπου μειώνεται η «κόβεται» το μητρικό γάλα είναι ελάχιστες και έχουν να κάνουν με δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο μητρικός οργανισμός (κούραση, στρες, υποθυρεοειδισμός).


ΔΟΥΛΓΕΡΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ
Βρείτε μας στο facebook

ΣΥΝΗΘΗ ΣΤΟΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !

  Ένας σημαντικός αριθμός νοσημάτων, προσβάλλουν τον βλεννογόνο του στόματος και τα οστά των γνάθων και εκδηλώνονται στην παιδική ηλικία. Αυ...